Dzisiaj wpis inspirowany przez zadającą najlepsze pytania redaktorkę. ;) A konkretnie podczas pisania artykułu o River Song została mi uświadomiona rzecz bardzo ważna, to znaczy fakt, że tak naprawdę termin „psychopata” wszedł do języka potocznego w określonym znaczeniu, które właściwie nie ma nic wspólnego z prawdą. Tzn. ma, ale nie do końca.
Moja wojna, Twoja wojna… ta sama wojna? (Ostatni władca pierścienia – książka)
Niedawno gdzieś w czeluściach Internetu (zapewne na nieocenionym blogu Zwierza) czytałam dyskusję o tym, że brakuje książek/filmów, w których osoby będące powszechnie uważane za należące do nacji sprawców (konkretnie chodziło o Niemców, ale można to przypasować do każdej wojny) są przedstawiane „jako ludzie”. A dodatkowo – przeczytałam niedawno książkę Ostatni władca pierścienia. o znaczącym podtytule Wojna o pierścień oczami Saurona. Razem brzmi jak dobry temat do analizy. ;)
Mózgu, mądryś; nawet jak choryś! (Pułapki umysłu / Perception – serial)
Jakiś czas temu pisałam o tym, jakie błędy w zakresie psychologii są popełniane przez twórców (pop)kultury. Na końcu zaznaczyłam, że są oczywiście przykłady świetnego wykorzystania tej wiedzy – i dzisiaj będzie trochę o takim przykładzie, czyli o serialu Pułapki umysłu (w oryginale – Perception; dziękujemy tłumaczom…). A jest po temu okazja, bo niedawno (cóż, przynajmniej z mojego punktu widzenia – sesja nie odpuszczała) zaczął się trzeci sezon.
„Chcemy wierzyć!”
Nie znam Cię, ale już Cię lubię!
Zapewne większość z nas zna ten efekt – widzimy kogoś, kogo zupełnie nie znamy, ale nagle czujemy do niego ogromną sympatię. Czasami to ktoś, kogo mijamy na ulicy albo ktoś kto usiadł obok w tramwaju. Nie znamy go i zapewne nigdy nie poznamy. Czasami to ktoś dopiero spotkany, o kim wiemy tylko jak ma na imię… Ale czujemy, że już go lub ją lubimy. Bo czyta naszą ulubioną książkę; bo ma koszulkę drużyny, której kibicujemy; bo ma na torbie przypinkę serialu, który oglądamy; bo jego dzwonkiem w telefonie jest nasza ukochana piosenka; bo na ścianie pokoju wisi u niego plakat filmu, który… i tak można by było wymieniać jeszcze długo.
A wiecie, co jest najlepsze? To „irracjonalne” uczucie ma całkiem logiczne naukowe wyjaśnienie! ;)
Sportowa głowa: „Bo piłka jest okrągła…”
Dzisiaj zaczynają się Mistrzostwa Świata w piłce nożnej. Dla większości świata – jedna z największych i najważniejszych imprez sportowych. Dla nas może w tym momencie trochę mniej emocjonująca, ale jednak dająca sporo radości. Cóż, przynajmniej tym, którzy lubią piłkę nożną, bo zdania co do tego są często dość podzielone… ;) Ale jak bardzo ktokolwiek nie starałby się obrażać na rzeczywistość – to jest chyba jednak najpopularniejsza dyscyplina sportowa na świecie.
Dzisiaj chciałam przedstawić książkę, którą warto zainteresować adeptów tego sportu. Oczywiście – z psychologicznego punktu widzenia. ;) Chodzi o pozycję autorstwa Jerzego Dudka i Pawła Habrata: „Pod presją”.
Kto mi zabrał skrzydła, czyli o Czarownicy
Dzisiaj o filmie, który miałam okazję zobaczyć kilka dni termu (niech żyją wyjścia do kina na Dzień Dziecka!), czyli o Maleficient – czyli Czarownicy.
Nie mogę powiedzieć, że film mi się nie podobał. Wręcz przeciwnie – był naprawdę ładny. Ale – niestety – nie mogę też powiedzieć, że mi się jakoś szczególnie podobał – przynajmniej całościowo, szczegółami zajmiemy się za chwilę.
„Nigdy nie wierz Kłamcy”
Od jakiegoś czasu można zaryzykować stwierdzenie, że większość osób miało z nim do czynienia. Głównie w wersji filmowej, w dodatku specyficznej – w filmach opartych na komiksach. Loki. Bóg oszustów i podstępów. Mistrz kłamstwa i wyrafinowanych planów. Król iluzji i mistyfikacji. Kłamca.
Właśnie wrócił w kolejnej-nie kolejnej części serii Jakuba Ćwieka.