Kiedyś pisałam o tym, jakie są błędy psychologiczne w filmach i serialach. Twierdziłam też jednak (także w tym tekście), że istnieje wiele dobrych przykładów, które odnoszą się do psychologii bardzo dobrze, także pod kątem merytorycznym. Dzisiaj spis takich tytułów, z krótkimi wyjaśnieniami.
O niektórych z tych tytułów już pisałam, o innych zamierzam napisać za jakiś czas, są też pozycje z mojej listy „do pooglądania”. Kolejność jest absolutnie losowa, częściowo oparta na tym, co najszybciej przychodzi mi do głowy.
1. Criminal Minds / Zabójcze umysły
O serialu już pisałam, więc nie będę się nad nim dłużej rozwodzić. Z punktu widzenia nauki psychologii – dobrze wykorzystana terminologia, sposoby pracy oparte na prawdziwych schematach postępowania w profilowaniu kryminalnym i doskonały research dotyczący możliwych rozwiązań fabularnych. Udaje im się wybrnąć nawet z najbardziej pokręconych fabuł (i to wcale nie najprostszą drogą!) i zawsze ma to sens.
2. Perception / Pułapki umysłu
O tym serialu też już pisałam. Ostatnio się zakończył (po 3 sezonach) i do samego końca pozostał doskonałym źródłem do nauki neuropsychologii. Wykłady głównego bohatera (z neuropsychologii właśnie) zaczynające i kończące każdy odcinek oraz sprawy, które są rozwiązywane (również związane z problemami neuropsychologicznymi i ogólnie działaniem mózgu) pokazują sporą wiedzę, bardzo dobrze dopracowaną pod względem merytorycznym.
No i nie zapominajmy o tym, że główny bohater ma schizofrenię i wszystkie objawy z nią związane. A mózgi są fajne.
3. Lie to me / Magia kłamstwa
Serial bardzo luźno oparty na postaci Paula Ekmana, dużo bardziej oparty na jego teorii mikroekspresji. Pozycja do nauki teorii emocji oraz zdobywania informacji o kłamstwie i jego wykrywaniu. Bardzo spopularyzowana, ekspertami w tej dziedzinie od tego się nie zostanie, ale podstawową wiedzę można zdobyć w bardzo przyjemny sposób. Na pewno z przykładami ciekawszymi niż w podręczniku.
Przy okazji – główny bohater jest absolutnie cudownie złośliwy. A serial urwany po trzech sezonach, nie mam pojęcia dlaczego.
4. In Treatment / Terapia
Jedyny serial na tej liście, którego nie oglądałam ani nie oglądam. Jeszcze. Tym niemniej wpisuję go tutaj, ponieważ był jedną z niewielu rzeczy polecanych nam przez wykładowców na zajęciach. Fragmenty były też pokazywane jako case study. W dodatku przez osoby, które same są psychoterapeutami. Ich zdaniem – dużo lepsza jest właśnie wersja amerykańska, polska jest niezbyt dokładna w kontekście zachowań pacjentów. Dlatego do nauki psychoterapii – polecam właśnie wersję amerykańską.
Głównym bohaterem serialu jest psychoterapeuta. Oglądamy jego pracę (odcinki są kolejnymi sesjami terapeutycznymi, które przeprowadza; tego samego pacjenta zobaczymy po raz kolejny dopiero kilka odcinków dalej), własną superwizję połączoną z terapią oraz życie osobiste.
5. iZombie
Prawdopodobnie najbardziej zaskakująca pozycja na tej liście. Zgodnie z tytułem – główna bohaterka jest zombie, i jak każde szanujące się zombie, przejawia ciągoty do ściśle określonej diety opartej na mózgach. W związku z tym pracuje jako koroner. Najciekawsze jest jednak to, że po zjedzeniu mózgu nabywa niektóre umiejętności i cechy poprzedniego właściciela mózgu. W wyniku tego nagle okazuje się, że potrafi malować, mówić po rumuńsku, zachowywać się jakby dopiero co urodziła dziecko, miała PTSD, agorafobię… zależnie od odcinka, zawsze dzieje się z nią coś nowego. Jest to o tyle fajne, że na tle w miarę stałego „normalnego” zachowania jednej osoby doskonale widać te zmiany.
A poza tym serial jest tak świetny, że na pewno jeszcze o nim napiszę jak pooglądam cały sezon.
Na dzień dzisiejszy, ta krótka lista jest moimi typami w temacie nauki psychologii z seriali. Oczywiście wykorzystanie tej nauki może być dużo szersze, ale nie zawsze przełoży się to na ciekawe naukowo informacje. A w tym przypadku będziecie mogli z czystym sumieniem powiedzieć, żeby Wam nie przeszkadzać, bo się uczycie.
Przy tym – lista zdecydowanie nie jest zamknięta. Jeśli macie jakiś tytuł, który Waszym zdaniem powinien się tutaj znaleźć, dajcie znać w komentarzach. Zwłaszcza coś z neuro chętnie przygarnę, żeby zapełnić dziurę po dr. Pierce.
