Wracamy do cyklu recenzji związanych z psychologią sportu. Dzisiaj chciałam opowiedzieć o książce Bez granic, będącej biografią znakomitego amerykańskiego pływaka, zdobywcy 14 złotych medali olimpijskich – Michaela Phelpsa.
Autorami książki są wspólnie Alan Abrahamson oraz Phelps właśnie. A jest ona niezwykle ciekawa – zwłaszcza dla osób zajmujących się psychologią sportu, choć nie tylko – z kilku powodów.
Po pierwsze dlatego, że zawsze ciekawie (cóż, przynajmniej dla mnie…) jest czytać o ludziach, którzy osiągnęli sukces – a ten zawodnik osiągnął sukces wręcz niesamowity. Fajnie zajrzeć za kulisy takiego sukcesu. Jak to zrobił? Jak wyglądały treningi? Jaką ma dietę? Czy robi coś szczególnego, żeby być lepszym od innych?
Po drugie, książka powinna być bardzo ciekawa dla osób zainteresowanych tematami przewodnimi – zarówno psychologią sportu, jak i pływaniem. Dla pływaków świetnie opisane są plany treningowe, na przestrzeni praktycznie całej kariery oraz różne ciekawostki związane z uprawianiem tej dyscypliny sportu (w USA, to czasami także trzeba wziąć pod uwagę). Dla osób, które chcą się dowiedzieć więcej o psychologii sportu (i mam tu na myśli zarówno psychologów, jak i trenerów i zawodników różnych dyscyplin) także znajdzie się tutaj wiele ciekawych rzeczy – głównie opisy poszczególnych technik mentalnych (zwłaszcza szczególnie mocno wykorzystywanej przez tego zawodnika techniki wizualizacyjnej) z konkretnymi przykładami momentów w jego karierze, kiedy zostały zastosowane (i jaki był tego skutek).
Po trzecie – i może najważniejsze – jest to historia zmagania się z przeciwnościami, przez samego zawodnika i przez jego najbliższych. Bardzo dużo znajdziemy tu m.in. informacji o ADHD, o tym, jak w tym przypadku zostało przezwyciężone bez stosowania farmakologii i z czym taki wybór się wiązał. Może to być bardzo ciekawym i pouczającym wątkiem dla wszystkich, który mają styczność z tym zaburzeniem (Które istnieje, a może jednak go nie ma?… Dyskusja trwa.) Dowiadujemy się też o innych problemach, z jakimi można się w trakcie podobnej kariery zetknąć – z problemem samotności, konieczności nagłej zmiany miejsca zamieszkania, ciągłych treningów i wysiłku, koniecznością poświęcenia się…
Książka jest również pisania bardzo fajnym, dość prostym językiem. Czyta się ją szybko i bardzo przyjemnie. Zawiera wiele anegdot, w niektórych miejscach wręcz daje się wyczuć dowcipny styl opowiadania Phelpsa, który można rozpoznać z wywiadów z nim, mamy wrażenie jakby po prostu usiadł obok i zaczął opowiadać nam o swoim życiu i karierze. I zdecydowanie warto tego posłuchać.
