10. marca miałam okazję być w krakowskim Klubie Studio na koncercie zespołu U Studni. Zespołu o tyle ciekawego, że jest on (praktycznie w całości) złożony z muzyków grających dawniej w zespole Stare Dobre Małżeństwo.
Miałam nie pisać o całym zamieszaniu związanym z powstawaniem tego zespołu i z rozpadem składu SDM-u, ale chyba się nie uda… Bo jak napisać o muzyce, która niemalże całkowicie wyrasta z tej tradycji?
U Studni gra muzykę w stylu „starego, starego” SDM-u. Bardzo spokojną, nastrojową, momentami wręcz liryczną. Wykorzystują w pełni możliwości, związane m.in. z tym, że znów śpiewa z nimi Ola Kiełb-Szawuła. Oprócz nowych, pięknych piosenek, skutkuje to m.in. powrotem do repertuaru, którego nie można było usłyszeć na koncertach już dawno, na przykład piosenki „Koncert” (co mnie osobiście bardzo cieszy i czekam na więcej!).
Krakowski koncert promował pierwszą płytę zespołu, z tekstami opartymi głównie na tekstach poety Adama Ziemianina (choć nie tylko). Teksty mają bardzo spokojny klimat, są utrzymane w tonie lekko lirycznym. Polecam je więc szczególnie osobom, które takie klimaty lubią i/lub mają na nie odpowiedni nastrój. ;)
Wracając jeszcze do tematu SDM-u: U Studni zaśpiewało też kilka piosenek z repertuaru „starego” zespołu (w tym nieśmiertelne „Bieszczadzkie anioły”), jednak wydawało mi się cały czas, że publiczność czekała na więcej. Na bardziej znane, właśnie te wcześniejsze, dawno nie grane na koncertach SDM-u (także w okresie przed rozpadem zespołu) piosenki. Bo przecież niektóre bez solo skrzypcowego Wojciecha Czemplika lub gitarowego Darka Czarnego nie będą takie jak być powinny… Z jednej strony doskonale rozumiem, że zespół pracuje w tym momencie na własną renomę (robiąc to zresztą w świetnym stylu!) i nie chce grać tych piosenek. Mimo wszystko jednak mam nadzieję, że do nich wrócą. Było bardzo smutno, gdyby nie dało się ich już usłyszeć na żywo… Świat stałby się o coś uboższy…
A na zakończenie: „Lubię gdy…”, czyli jedna z moich ulubionych piosenek z płyty… :) Dobranoc!
