Ostatnio widziałam, że wydano po polsku książkę Marii Konikovej Myśl jak Sherlock Holmes. Pisałam o niej, jakiś czas temu, jak czytałam ją jeszcze po angielsku.
Przeczytałam książkę o procesie myślenia Sherlocka (Mastermind: How to Think Like Sherlock Holmes) i… sama nie wiem jakie mam o niej zdanie.
Z jednej strony – wnioski są wyciągnięte całkiem dobrze, ogólne wytyczne jak najbardziej mają sens. Jest też sporo całkiem fajnych przykładów opartych o rzetelne, psychologiczne badania.
Z drugiej strony jednak – zdarzają się koszmarne niedokładności (np. mylenie nadmiernej pewności siebie z rodzajem atrybucji), skróty myślowe (dedukcja vs. indukcja eliminacyjna, hehe) i opisy, które zaciemniają istotę sprawy, choć powinny ją wyjaśniać, a nowe badania (z 2011 roku) sąsiadują ze stanem wiedzy sprzed jakiś 50 lat (neuroplastyczność mózgu taką nowością!).
Dawno nie czytałam takiego miszmaszu. Ale jak kogoś interesują same wnioski, to są dobre. Tylko wtedy też nie zdzierży się całej książki, bo jest zbyt rozwlekła…
